The Consumer Electronics Show, atau CES, ialah persidangan teknologi pengguna terbesar di dunia. Daripada CD-ROM kepada Sistem Hiburan Nintendo kepada HDTV, banyak inovasi revolusioner membuat percikan pada rancangan CES yang lalu. Inovasi-inovasi ini, sebaliknya, merindui pencapaian, memperoleh kemasyhuran dan bukannya kemasyhuran.
Cakera Laser
LaserDisc, yang akhirnya akan datang ke Amerika Syarikat dengan nama DiscoVision, mula-mula tiba di CES 1974 sebagai prototaip. Standard ini mencabar format video awal yang lain, seperti VHS, dalam pasaran hiburan rumah yang semakin berkembang. Ia meletakkan dirinya sebagai format unggul untuk kualiti video dan audio, menyampaikan 440 baris resolusi menegak terhadap 240 baris untuk VHS.
Standard LaserDisc bergelut sejak awal. Empat tahun berlalu antara 1974 apabila CES mempamerkan prototaip dan 1978 apabila ia mula-mula tersedia secara komersial di Amerika Syarikat. Kelewatan itu meletakkan standard di belakang VHS, yang sudah bertapak. LaserDisc juga lebih berat dan lebih besar daripada VHS.
Walaupun LaserDisc gagal di CES, ia menyaksikan lebih banyak kejayaan di Jepun, Singapura dan Hong Kong, antara pasaran lain, yang kerap mengeluarkan LaserDisc sehingga ketibaan DVD.
Atari 1200XL
Atari mengikuti kejayaan Atari 400 dan 800 yang sangat digemarinya dengan 1200XL. Ia mengembangkan memori kepada 64K, mempunyai papan kekunci yang sangat unggul dan mempunyai reka bentuk yang diperhalusi yang menyepadukan fungsi tujuh papan berasingan ke dalam satu papan utama.
Walau bagaimanapun, Atari terlepas tanda pada harga. Syarikat itu mengumumkan 1200XL di CES 1983 dengan harga $1000. Pada masa ia mencecah runcit, Atari telah menurunkan harga kepada $899. Itu jauh lebih tinggi daripada harga Atari 800 dan lebih banyak daripada Commodore 64, yang membuat ombak di CES 1982 berkat harganya yang tidak seberapa iaitu $595.
Pengguna melepaskan Atari yang lebih mahal untuk persaingannya, dan syarikat itu menghentikan 1200XL pada akhir tahun 1983.
Apple Newton
John Sculley, Ketua Pegawai Eksekutif Apple Computers, naik ke pentas di CES Chicago pada tahun 1992 untuk mempamerkan Newton, pembantu peribadi baharu yang berani. Ia, dalam banyak aspek, percubaan untuk membuat iPad dengan teknologi awal 1990-an. Ia mempunyai faktor bentuk mudah alih, seperti batu tulis, berkuasa bateri, tetapi ia sesuai untuk paparan tidak sentuh, hitam-putih, bezel tebal dan pemproses yang minimum.
Sambutan awal adalah positif. Sebaik sahaja pemilik mempunyai peluang untuk membeli dan menggunakan Newton, bagaimanapun, masalahnya menjadi jelas. Pengiktirafan tulisan tangan Newton adalah mengerikan, yang mengalahkan titik mempunyai peranti mudah alih untuk mencatat nota. Keluaran buggynya menjadi sebahagian daripada budaya pop apabila episod The Simpsons pada 1993 memparodikan peranti itu.
Newton bergelut selama beberapa tahun. Apple juga melesenkan OS kepada syarikat lain, jadi anda akan menemui peranti Newton daripada Motorola, Siemens dan Sharp. Namun, ia tidak pernah mempunyai banyak peluang selepas kegagalan debutnya.
Apple Pippin
Apple bergelut untuk mengekalkan minat pengguna terhadap Mac sepanjang pertengahan 90-an, kerana ramai pengguna beralih kepada PC berkuasa Windows baharu. Satu jawapan yang berpotensi untuk ancaman PC ialah Pippin Apple, konsol permainan yang turut menyediakan pelayar web Internet.
Pippin tiba di CES 1996 untuk kebanyakannya menerima sambutan positif. Tim Barjarin dari Strategi Kreatif, bercakap kepada The Computer Chronicles, berkata, "[…] peranti hibrid semacam itu mempunyai potensi, dan sebenarnya yang kami fikir boleh mendorong Apple ke tahap pengguna komputer yang baharu."
Itu tidak sepatutnya. Idea yang pada asalnya dikemukakan kepada Apple oleh pemaju permainan Jepun Bandai, dan direka bentuk oleh Bandai, mempunyai pelancaran yang bermasalah. Apple melesenkan jenamanya kepada Bandai tetapi kemudian melakukan sedikit untuk memasarkan Pippin. Pippin juga mahal pada $599, lebih daripada kebanyakan konsol permainan yang dijual pada masa itu. Konsol telah ditarik balik dengan cepat daripada pasaran, menjual kira-kira 40, 000 unit secara keseluruhan.
HD-DVD
Standard media dan ketersambungan baharu sering bertelagah di CES, menghentam pesaing dengan harapan penerimaan industri. Pergaduhan ini biasanya diselesaikan sebelum pengguna mempunyai peluang untuk membuat pilihan. HD-DVD adalah pengecualian, dan ia menyebabkan ramai pengguna dengan filem dan media buntu.
Walaupun tidak didedahkan pada CES 2006, rancangan itu menetapkan medan perang untuk perang antara HD-DVD dan pesaingnya, Blu-Ray. Toshiba mempamerkan pemacu HD-DVD pertama manakala Microsoft mengumumkan ia akan menjual pemacu HD-DVD tambahan untuk konsol permainan Xbox 360. Sony, Samsung dan Pioneer menentang Blu-Ray dengan banyak pemain baharu dan perkongsian industri filem.
Semuanya mendapat kesimpulan dramatik di CES 2008. Warner Brothers, studio besar terakhir yang berpendirian neutral dalam konflik, tiba-tiba mengumumkan sokongan lengkap dan eksklusif bagi standard Blu-Ray sejurus sebelum tayangan. Kumpulan HD-DVD terpaksa membatalkan persidangan CESnya hanya dua hari sebelum ia dijadualkan, secara tiba-tiba menamatkan perang format.
Microsoft Windows Vista
Windows telah berjalan dengan baik pada permulaan abad baharu. Microsoft telah berjaya menuntut industri PC untuk dirinya sendiri. Kini, sudah tiba masanya untuk Microsoft meneruskan dengan visi baharu sistem pengendalian esok. Windows Vista ialah visi itu.
Vista bukanlah versi Windows yang pertama atau terakhir yang tiba di CES, tetapi ia melonjak di atas timbunan kegagalan untuk satu sebab. Ia dinamakan "Pertunjukan Terbaik" dalam komputer dan perkakasan oleh CNET, rakan kongsi media rasmi CES 2007.
Windows Vista mencecah keluaran umum hanya beberapa minggu selepas memenangi anugerah itu, dan penerimaan serta-merta menjadi masam. Vista dilihat sebagai buggy, lambat, tidak menarik dan sebahagian besarnya tidak diperlukan, kerana penambahbaikan utamanya tidak jelas kepada kebanyakan pengguna.
Pra Palm
CES 2009 mempunyai banyak inovasi mudah alih, tetapi tiada apa yang menjana lebih buzz daripada telefon pintar Palm Pre. Dibina sebagai jawapan Palm kepada iPhone, Palm Pre mempunyai reka bentuk peluncur untuk mengekalkan papan kekunci fizikal sambil turut menawarkan skrin sentuh 3.1 inci.
The Palm Pre menerima akhbar yang sangat baik di CES 2009, dan ia akan menjadi telefon terlaris Spirit sehingga ketika itu. Palm tidak mempunyai masa untuk mengambil pusingan kemenangan, bagaimanapun. Pengguna mula melaporkan masalah dengan mekanisme peluncur, yang boleh bergoyang apabila disentuh dan terbukti rapuh dalam titisan. Perjanjian eksklusif Palm dengan Sprint juga mengehadkan populariti Pra.
Hari ini, pakar melihat Palm Pre sebagai paku terakhir dalam keranda syarikat. Palm telah dibeli oleh HP pada tahun berikutnya, dan kebanyakan produk selebihnya telah dijenamakan semula sebagai peranti HP Palm. TCL kini memiliki jenama Palm.
BlackBerry Playbook
BlackBerry's PlayBook, yang tiba di CES 2011, meniru kisah Palm Pra. Ditetapkan sebagai alternatif kepada iPad Apple, ciri utama PlayBook ialah OS unik yang dibina untuk membolehkan multitasking mudah, titik lemah yang terkenal pada iPad awal. PlayBook juga lebih kecil dan lebih mudah alih daripada iPad, berkat paparan 7 incinya.
Reaksi positif pada CES 2011, dan PlayBook menghantar lebih banyak unit daripada yang dijangkakan semasa pelancaran, tetapi permintaan terhenti. Tablet BlackBerry mempunyai masalah besar; ia bukan peranti iOS atau Android. Ia tidak mempunyai pilihan apl yang terdapat pada platform sedia ada itu.
BlackBerry mengumumkan pada Jun 2013 bahawa PlayBook tidak akan menerima sistem pengendalian BlackBerry 10nya, dan tablet itu perlahan-lahan hilang dari rak kedai. BlackBerry, tidak seperti Palm, kekal sebagai syarikat bebas hari ini, tetapi jualan tahunannya hanyalah 5 peratus daripada kemuncak syarikat itu pada 2011.
Televisyen 3D
Televisyen 3D bukanlah ciptaan baru-baru ini, tetapi tahun 2010 ialah tahun pengeluar televisyen akhirnya membuat usaha yang diselaraskan untuk mendorong TV 3D sebagai teknologi pengguna yang berdaya maju. Semua pemain utama dalam televisyen, termasuk Sony, Samsung, LG, Panasonic, Pioneer dan Vizio, menunjukkan set baharu dengan sokongan 3D di CES 2010.
Usaha itu mendapat kejayaan awal. Televisyen 3D membuat demo tingkat persembahan yang hebat, yang membawa kepada liputan awal yang positif. Masalah datang perlahan-lahan. Kebanyakan televisyen dengan 3D adalah mahal, dan kualiti pengalaman 3D mungkin berbeza-beza. Ia juga hanya berfungsi dengan filem atau TV yang dikuasai khusus untuk 3D, yang mengehadkan perpustakaan.
Industri telah mendorong TV 3D dengan hebat di CES 2011 dan CES 2012. Pengeluar memperhalusi ciri tersebut dan televisyen yang menyokongnya menurunkan harga. Namun, perpustakaan yang terhad tetap menjadi penghalang, dan idea itu tidak pernah menarik perhatian pengguna. TV 3D telah ditolak daripada perhatian dengan ketibaan televisyen 4K baharu di CES 2013, dan televisyen dengan sokongan 3D sebahagian besarnya lenyap menjelang 2017.
Quibi
Diumumkan di CES 2020 untuk sambutan yang melampau, termasuk cerita muka depan mengenai penerbitan teknologi pengguna seperti The Verge dan Techcrunch, Quibi bertujuan untuk merevolusikan penstriman. Ideanya adalah mudah dan, sekali imbas, mempunyai geniusnya. Daripada membuat rancangan untuk penonton TV, yang kemudiannya ditonton ramai orang pada skrin kecil, Quibi akan mengutamakan penonton mudah alih.
Idea datang dengan tangkapan besar. Quibi akan menjadi langganan sahaja, mengenakan bayaran $4.99 dengan iklan atau $7.99 tanpa iklan tersebut. Langganan segera menyediakan bendera merah pada CES 2020. Harga menimbulkan persoalan yang jelas. Mengapa membayar $5 hingga $8 sebulan untuk perkhidmatan penstriman yang tidak terbukti yang anda hanya boleh nikmati pada telefon pintar?
Pelancaran Quibi gagal menjawab soalan itu. Hampir sejuta orang mendaftar untuk percubaan percuma, tetapi jumlah itu berkurangan kepada hanya 72, 000 pelanggan, memaksa syarikat itu mengumumkan penutupannya pada 21 Oktober 2020.
