Rangkaian ad-hoc ialah rangkaian kawasan setempat yang juga dikenali sebagai rangkaian P2P kerana peranti berkomunikasi secara langsung, tanpa bergantung pada pelayan. Seperti konfigurasi P2P yang lain, rangkaian ad-hoc cenderung menampilkan sekumpulan kecil peranti semuanya berdekatan antara satu sama lain.
Rangkaian ad-hoc tanpa wayar menerangkan cara menyambungkan peranti wayarles antara satu sama lain tanpa menggunakan peranti pusat seperti penghala yang menjalankan aliran komunikasi. Setiap peranti yang disambungkan ke rangkaian ad-hoc memajukan data ke peranti lain.
Oleh kerana rangkaian ad-hoc memerlukan konfigurasi minimum dan boleh digunakan dengan cepat, ia masuk akal apabila anda perlu menyusun LAN kecil - biasanya sementara - murah dan tanpa wayar. Ia juga berfungsi dengan baik sebagai mekanisme sandaran sementara jika peralatan untuk rangkaian mod infrastruktur gagal.
Faedah dan Kejatuhan Ad-Hoc
Rangkaian ad-hoc jelas berguna tetapi hanya dalam keadaan tertentu. Walaupun ia mudah untuk dikonfigurasikan dan berfungsi dengan berkesan untuk tujuan mereka, ia mungkin bukan yang diperlukan dalam sesetengah situasi.
Apa yang Kami Suka
-
Tanpa memerlukan titik akses, rangkaian ad-hoc menyediakan cara komunikasi langsung pelanggan-ke-klien yang murah.
- Ia mudah dikonfigurasikan dan menyediakan salah satu cara terbaik untuk berkomunikasi dengan peranti berdekatan dalam senario sensitif masa apabila menjalankan kabel bukan pilihan, seperti dalam persekitaran perubatan kecemasan.
- Rangkaian ad-hoc selalunya dilindungi memandangkan sifatnya yang biasanya sementara atau tidak segera. Tanpa kawalan akses rangkaian, sebagai contoh, rangkaian ad-hoc boleh terbuka kepada serangan.
- Apabila bilangan peranti pada rangkaian ad-hoc agak kecil, prestasi mungkin lebih baik daripada apabila lebih ramai pengguna disambungkan ke rangkaian biasa.
Apa yang Kami Tidak Suka
- Peranti dalam rangkaian ad-hoc tidak boleh melumpuhkan penyiaran SSID seperti yang boleh dilakukan oleh peranti dalam mod infrastruktur. Penyerang biasanya akan mengalami sedikit kesukaran mencari dan menyambung ke peranti ad-hoc jika mereka berada dalam julat isyarat.
-
Prestasi merosot apabila bilangan peranti bertambah dalam persediaan ad-hoc, dan ia menjadi semakin sukar untuk diurus apabila rangkaian semakin besar.
- Peranti tidak boleh menggunakan Internet melainkan salah satu daripadanya disambungkan ke Internet dan berkongsinya dengan yang lain. Jika perkongsian internet didayakan, pelanggan yang melaksanakan fungsi ini akan mengalami masalah prestasi yang besar, terutamanya jika terdapat banyak peranti yang saling bersambung.
- Mengurus rangkaian ad-hoc adalah sukar kerana tidak ada peranti pusat yang melaluinya semua trafik mengalir. Ini bermakna tiada satu pun tempat untuk dikunjungi untuk statistik trafik, pelaksanaan keselamatan, dsb.
Terdapat beberapa pengehadan rangkaian ad-hoc lain yang perlu anda ketahui sebelum anda menyediakan rangkaian jenis ini.
Keperluan untuk Membuat Rangkaian Ad-hoc
Untuk menyediakan rangkaian ad-hoc wayarles, setiap penyesuai wayarles mesti dikonfigurasikan untuk mod ad-hoc dan bukannya mod infrastruktur, iaitu mod yang digunakan dalam rangkaian yang terdapat peranti pusat seperti penghala atau pelayan yang menguruskan trafik.
Selain itu, semua penyesuai wayarles mesti menggunakan Pengecam Set Perkhidmatan (SSID) dan nombor saluran yang sama.
Rangkaian ad-hoc wayarles tidak boleh menghubungkan LAN berwayar atau ke Internet tanpa memasang get laluan rangkaian tujuan khas.
