Key Takeaway
- Jalur lebar perbandaran boleh menjadikan akses internet lebih murah dan tersedia secara meluas, tetapi undang-undang negeri sering menghalangnya, kata pakar.
- Kajian baharu mendapati 18 negeri mempunyai undang-undang yang ketat yang menyukarkan mewujudkan jalur lebar komuniti.
- FCC menganggarkan lebih 21 juta orang di Amerika Syarikat tidak mempunyai sambungan jalur lebar.
Jurang digital semakin berkembang, walaupun usaha untuk menjadikan jalur lebar lebih tersedia dihalang oleh birokrasi.
Negeri sedang menyekat usaha untuk membangunkan jalur lebar tempatan yang boleh membantu berjuta-juta orang menyambung ke Internet dengan lebih pantas dan lebih murah, menurut laporan baharu oleh BroadBandNow, sebuah kumpulan advokasi internet. Kajian mendapati bahawa 18 negeri mempunyai undang-undang yang ketat yang menyukarkan mewujudkan jalur lebar komuniti.
"Jalur lebar perbandaran ialah jambatan penting yang menjangkau jurang digital di beberapa kawasan yang paling kurang mendapat perkhidmatan di AS," kata Tyler Cooper, ketua pengarang BroadbandNow, dalam temu bual e-mel. "Di komuniti luar bandar, khususnya, persaingan persendirian adalah jarang, jika ia wujud sama sekali."
Ramai yang Hidup Tanpa Jalur Lebar
Keperluan untuk internet yang tersedia secara lebih meluas adalah hebat. FCC menganggarkan bahawa lebih daripada 21 juta orang di Amerika Syarikat tidak mempunyai sambungan jalur lebar. Itu termasuk hampir tiga daripada 10 orang (27%) yang tinggal di kawasan luar bandar seperti itu dan 2% daripada mereka yang tinggal di bandar.
…Kami langsung tidak mempunyai maklumat yang baik tentang siapa dan siapa yang tidak berhubung, menjadikannya sukar untuk menyasarkan campur tangan di kawasan yang memerlukannya paling besar.
Akses jalur lebar adalah penting untuk kehidupan seharian kita, Lamell McMorris, seorang pemimpin hak sivil dan perniagaan, berkata dalam temu bual e-mel.
"Jalur lebar membolehkan kita bekerja dari rumah, berhubung dengan orang tersayang, mencari pekerjaan, mendidik anak-anak kita dari jauh dan mendapatkan rawatan perubatan secara maya," tambahnya.
"Terlalu ramai orang di seluruh negara hidup tanpa jalur lebar, sama ada kerana jalur itu tidak tersedia, berpatutan atau boleh diakses, dan ini perlu diubah."
Tres Roeder, naib datuk bandar Shaker Heights, Ohio, berkata bandarnya baru-baru ini menimbangkan untuk memasang akses internet seluruh komuniti. "Kosnya sangat mahal untuk bandar saiz kami," katanya dalam temu bual e-mel. "Penyelesaian serantau, seluruh negeri, malah nasional adalah lebih baik."
Pertandingan Membunuh
Cooper berkata satu kesesakan utama kepada jalur lebar yang lebih murah dan lebih murah ialah undang-undang negeri yang mengehadkan persaingan antara ISP dan rangkaian jalur lebar perbandaran. Sesetengah undang-undang negeri menghalang majlis perbandaran daripada menawarkan perkhidmatan jalur lebar kepada penduduk jika terdapat satu pembekal komersial sudah menyediakan perkhidmatan dalam bidang kuasa.
"Jalur lebar perbandaran telah lama ditentang oleh kedua-dua pihak swasta dan penggubal dasar negeri, yang kepentingan mereka sering sejajar," kata Cooper.
Satu lagi halangan biasa untuk jalur lebar perbandaran ialah harga, menurut laporan oleh BroadbandNow.
Sesetengah undang-undang negeri mewajibkan mana-mana perkhidmatan jalur lebar perbandaran mesti memadankan harga dengan perkhidmatan ISP yang sedia ada. Ini menyukarkan rangkaian jalur lebar perbandaran untuk memperkenalkan lebih banyak persaingan ke dalam pasaran tempatan.
Menyediakan akses jalur lebar yang lebih komprehensif menjadi sukar kerana agensi kerajaan tidak boleh bersetuju mengenai siapa yang kekurangannya pada mulanya, Mark Buell, naib presiden Persatuan Internet, sebuah organisasi bukan untung yang menumpukan pada dasar Internet, berkata dalam temu bual e-mel.
"Cara FCC memetakan akses jalur lebar adalah amat tidak mencukupi dan tidak tepat," tambahnya. "Akibatnya, kami langsung tidak mempunyai maklumat yang baik tentang siapa dan siapa yang tidak berhubung, menjadikannya sukar untuk menyasarkan campur tangan di kawasan yang memerlukannya paling besar."
Buell berkata bahawa pembiayaan jalur lebar harus dibuka kepada semua jenis penyedia, seperti rangkaian komuniti atau perbandaran. "Pemetaan jalur lebar juga harus memasukkan maklumat tentang kemampuan. Perkhidmatan kemudiannya harus dinilai secara rutin dan dilaporkan secara terbuka untuk memastikan ia terus mampu dimiliki oleh masyarakat," tambahnya.
Terlalu ramai orang di seluruh negara hidup tanpa jalur lebar, sama ada kerana ia tidak tersedia, berpatutan atau boleh diakses, dan ini perlu diubah.
McMorris berpendapat bahawa peraturan yang mengehadkan persaingan perlu diubah. "Walaupun tidak masuk akal untuk majlis perbandaran membina semula kawasan di mana penyedia jalur lebar sudah menawarkan atau merancang untuk menawarkan perkhidmatan, mungkin terdapat kawasan yang tidak dilayan di mana pendekatan perbandaran yang disasarkan adalah alat yang berguna," tambahnya.
Ada bukti bahawa rangkaian jalur lebar perbandaran boleh berfungsi lebih baik daripada ISP tradisional, kata pakar. Sebagai contoh, Colorado meluluskan undang-undang yang mengehadkan persaingan untuk ISP, kemudian memberikan klausa melarikan diri untuk bidang kuasa tempatan untuk mengatasi larangan negeri, pakar komunikasi internet Jim Isaak berkata dalam temu bual e-mel.
"Bandar seperti Longmont dan Loveland melepasi penggantian dan telah mula melancarkan gentian mereka sendiri ke kediaman, termasuk kawasan luar bandar dan pergunungan di Pergunungan Rocky," tambahnya. "Kemudian, penyandang mengurangkan harga untuk meminimumkan penggunaan gigabit, dupleks penuh, perkhidmatan $90/bulan yang disediakan."
