Kebanyakan sistem komputer meja tidak termasuk peralatan terbina dalam untuk memainkan audio, dan kebanyakan komputer riba menawarkan keupayaan pembesar suara yang terhad. Mekanisme pergerakan audio daripada sistem komputer ke pembesar suara luaran membuat perbezaan antara audio yang jelas dan jernih dan bunyi.
Mini-Jacks
Bicu mini ialah bentuk sambungan yang paling biasa antara sistem komputer dan pembesar suara atau peralatan stereo. Ia menggunakan penyambung 3.5 mm yang sama yang digunakan pada fon kepala mudah alih.
Selain saiznya, bicu mini digunakan secara meluas untuk komponen audio. Audio mudah alih telah menggunakan ini selama bertahun-tahun, menjadikan pelbagai fon kepala, pembesar suara mini luaran dan pembesar suara yang dikuatkan serasi dengan audio komputer. Anda juga boleh menukar palam bicu mini kepada penyambung RCA standard untuk peralatan stereo rumah dengan kabel ringkas.
Bicu mini tidak mempunyai julat dinamik. Setiap bicu mini hanya boleh membawa isyarat untuk dua saluran atau pembesar suara. Dalam persediaan surround 5.1, tiga kabel bicu mini membawa isyarat untuk enam saluran audio.
Penyambung RCA
Penyambung RCA telah menjadi standard untuk sambung stereo rumah sejak sekian lama. Setiap palam membawa isyarat untuk satu saluran. Jadi, output stereo memerlukan kabel dengan dua penyambung RCA. Memandangkan ia telah digunakan sekian lama, terdapat banyak perkembangan dalam kualitinya.
Kebanyakan sistem komputer tidak mempunyai penyambung RCA. Saiz penyambung adalah sukar digunakan, dan ruang slot kad PC yang terhad menghalang banyak daripada digunakan. Biasanya, tidak lebih daripada empat boleh tinggal dalam satu slot PC. Konfigurasi bunyi sekeliling 5.1 memerlukan enam penyambung. Memandangkan kebanyakan komputer tidak disambungkan ke sistem stereo rumah, pengeluar biasanya memilih untuk menggunakan penyambung bicu mini.
Digital Coax
Penukaran berterusan antara isyarat analog dan digital mendorong herotan ke dalam bunyi. Hasilnya, antara muka digital baharu telah dicipta untuk isyarat Modulasi Kod Nadi daripada pemain CD ke sambungan Dolby Digital dan DTS pada pemain DVD. Pujuk digital ialah salah satu daripada dua kaedah untuk membawa isyarat digital itu.
Digital coax kelihatan sama dengan penyambung RCA, tetapi ia mempunyai isyarat yang sangat berbeza yang dibawa padanya. Isyarat digital yang merentasi kabel mengemas isyarat sekeliling berbilang saluran lengkap ke dalam satu aliran digital merentasi kabel yang memerlukan enam penyambung RCA analog individu. Ia menjadikan digital coax sangat cekap.
Kelemahan menggunakan penyambung coax digital ialah peralatan yang disambungkan oleh komputer juga mestilah serasi. Lazimnya, ia memerlukan sama ada sistem pembesar suara yang dikuatkan dengan penyahkod digital terbina padanya atau penerima teater rumah dengan penyahkod. Memandangkan coax digital juga boleh membawa aliran yang dikodkan yang berbeza, peranti mesti mengesan jenis isyarat secara automatik. Keupayaan ini menaikkan harga peralatan penyambung.
Digital Optical (SPD/IF atau TOSLINK)
Penyambung optik - kadangkala dipanggil SPD/IF (Antara Muka Digital Sony/Philips) - menghantar isyarat digital merentasi kabel gentian optik untuk mengekalkan integriti isyarat. Antara muka ini akhirnya diseragamkan menjadi apa yang disebut sebagai kabel dan penyambung TOSLINK.
Penyambung TOSLINK menyediakan bentuk pemindahan isyarat paling bersih yang tersedia pada masa ini, tetapi terdapat pengehadan. Pertama, ia memerlukan kabel gentian optik khusus yang lebih mahal daripada kabel coax. Kedua, peralatan penerima mesti menerima penyambung TOSLINK, keupayaan yang jarang berlaku untuk set pembesar suara komputer yang dikuatkan.
USB
Bas Bersiri Universal ialah bentuk sambungan standard untuk kebanyakan peranti PC, termasuk fon kepala, set kepala dan juga pembesar suara.
Peranti yang menggunakan penyambung USB untuk pembesar suara juga merupakan peranti kad bunyi. Daripada motherboard atau kad bunyi yang memaparkan dan menukar isyarat digital kepada audio, isyarat digital dihantar ke peranti audio USB dan kemudian dinyahkodkan di sana. Pendekatan ini memerlukan lebih sedikit sambungan, tetapi ia juga mempunyai kelemahan yang ketara - contohnya, ciri kad bunyi pembesar suara mungkin tidak menyokong tahap penyahkodan yang betul yang diperlukan untuk audio berkualiti tinggi, seperti audio 24-bit 192 kHz.
