Key Takeaway
- Inovasi terkini dalam teknologi storan boleh membawa kepada pemacu keras yang lebih besar.
- Material graphene ialah sebahagian daripada pendekatan baharu untuk membina pemacu storan yang lebih padat.
- DNA ialah kaedah lain yang mungkin untuk meningkatkan pemacu keras yang juga akan bertahan lama.
Bersedia untuk pemacu keras yang jauh lebih besar.
Bahan graphene boleh digunakan untuk membungkus lebih banyak data dalam pemacu cakera keras berbanding kaedah semasa, penyelidik di Universiti Cambridge mendapati dalam kajian baru-baru ini. Ini adalah salah satu daripada beberapa teknologi baharu yang membolehkan anda memasukkan lebih banyak data dalam pemacu cakera keras apabila permintaan untuk storan meningkat.
"Aplikasi baharu memacu dan menuntut set data yang besar," kata John Morris, ketua pegawai teknologi pembuat cakera keras Seagate Technology, dalam temu bual e-mel. "Itulah sebabnya pemacu keras menjadi lebih luas. Apa sahaja yang anda hantar ke awan-gambar, video, dokumen peribadi dan perniagaan anda-terletak pada pemacu keras berkapasiti lebih tinggi dan lebih tinggi."
Letakkan Lebih Banyak dalam Kurang
Pemacu cakera keras (HDD) pertama kali muncul pada tahun 1950-an, tetapi penggunaannya sebagai peranti storan dalam komputer peribadi hanya bermula dari pertengahan 1980-an. Saiznya menjadi semakin kecil dan lebih padat dari segi bilangan bait yang disimpan. Walaupun pemacu keadaan pepejal popular untuk peranti mudah alih, HDD terus digunakan untuk menyimpan fail dalam komputer meja, terutamanya kerana ia agak murah untuk dihasilkan dan dibeli.
HDD mengandungi dua komponen utama: pinggan dan kepala. Data ditulis pada pinggan menggunakan kepala magnet, yang berlumba di atasnya semasa ia berputar. Ruang antara kepala dan pinggan terus berkurangan untuk membolehkan ketumpatan yang lebih tinggi.
Ini akan mendorong lagi pembangunan pemacu cakera keras ketumpatan kawasan tinggi baharu.
Pada masa ini, lapisan atas berasaskan karbon (COC)-lapisan yang digunakan untuk melindungi pinggan daripada kerosakan mekanikal dan kakisan-menempati sebahagian besar jarak ini. Ketumpatan data HDD meningkat empat kali ganda sejak 1990, dan ketebalan COC telah berkurangan daripada 12.5nm kepada sekitar 3nm, yang sepadan dengan satu terabait setiap inci persegi. Kini, penyelidik mengatakan bahawa graphene, iaitu satu lapisan atom yang tersusun dalam kekisi sarang lebah dua dimensi, membolehkannya meningkatkan ketumpatan.
Para penyelidik Cambridge menggantikan COC komersial dengan satu hingga empat lapisan graphene dan menguji geseran, haus, kakisan, kestabilan terma dan keserasian pelincir. Di luar kenipisannya yang tiada tandingannya, graphene memenuhi semua sifat ideal lapisan atas HDD dalam perlindungan kakisan, geseran rendah, rintangan haus, kekerasan, keserasian pelincir dan kelicinan permukaan.
Grapene membolehkan pengurangan dua kali ganda dalam geseran dan memberikan kakisan dan haus yang lebih baik daripada penyelesaian tercanggih, dakwa para penyelidik. Satu lapisan graphene tunggal mengurangkan kakisan sebanyak 2.5 kali.
Para saintis Cambridge memindahkan graphene ke cakera keras yang diperbuat daripada besi-platinum sebagai lapisan rakaman magnetik dan menguji Rakaman Magnetik Berbantukan Haba (HAMR). Teknologi baharu ini membolehkan peningkatan ketumpatan storan dengan memanaskan lapisan rakaman kepada suhu tinggi.
COC semasa tidak berprestasi pada suhu tinggi ini, tetapi graphene berfungsi. Graphene, digabungkan dengan HAMR, boleh mengatasi prestasi HDD semasa, memberikan ketumpatan data yang tidak pernah berlaku sebelum ini lebih tinggi daripada 10 terabait setiap inci persegi, kata para penyelidik.
"Menunjukkan bahawa graphene boleh berfungsi sebagai salutan pelindung untuk pemacu cakera keras konvensional dan ia mampu menahan keadaan HAMR adalah hasil yang sangat penting, " Anna Ott dari Cambridge Graphene Centre, salah seorang pengarang bersama kajian ini, kata dalam siaran berita. "Ini akan mendorong lagi pembangunan pemacu cakera keras ketumpatan kawasan tinggi novel."
DNA untuk Storan?
Grapene bukanlah satu-satunya permainan di bandar apabila melibatkan inovasi dalam storan data. Para saintis sedang meneroka kemungkinan DNA boleh digunakan untuk menyimpan maklumat seperti filem dan muzik.
Teknologi storan DNA sudah wujud, tetapi ia tidak pernah diubah menjadi produk yang berharga untuk pengguna. Itu boleh berubah terima kasih kepada penyelidik di Los Alamos National Laboratory, yang baru-baru ini membangunkan perisian, Adaptive DNA Storage Codex (ADS Codex), yang menterjemah fail data daripada bahasa binari sifar dan yang difahami oleh komputer ke dalam biologi kod.
"Storan DNA boleh mengganggu cara kita berfikir tentang storan arkib kerana pengekalan data terlalu lama dan ketumpatan data sangat tinggi," kata Bradley Settlemyer, seorang penyelidik di Los Alamos, dalam satu kenyataan berita. "Anda boleh menyimpan semua YouTube dalam peti sejuk anda dan bukannya dalam ekar dan ekar pusat data."
