Fungsi ialah formula pratetap dalam Excel dan Helaian Google yang bertujuan untuk menjalankan pengiraan khusus dalam sel di mana ia berada.
Maklumat dalam artikel ini digunakan untuk Excel 2019, Excel 2016, Excel 2013 dan Helaian Google.
Sintaks dan Argumen Fungsi
Sintaks fungsi merujuk kepada reka letak fungsi dan termasuk nama fungsi, kurungan, pemisah koma dan argumen. Seperti semua formula, fungsi bermula dengan tanda sama (=) diikuti dengan nama fungsi dan hujahnya:
- Nama fungsi memberitahu Excel pengiraan yang perlu dilakukan.
- Argumen terkandung dalam kurungan atau kurungan bulat dan beritahu fungsi data yang hendak digunakan dalam pengiraan tersebut.
Sebagai contoh, salah satu fungsi yang paling banyak digunakan dalam Excel dan Helaian Google ialah fungsi SUM:
=JUMLAH (D1: D6)
Dalam contoh ini:
- Nama tersebut memberitahu Excel untuk menambah data dalam sel yang dipilih.
- Fungsi hujah (D1:D6) menambah kandungan julat sel D1 kepada D6.
Fungsi Bersarang dalam Formula
Kegunaan fungsi terbina dalam Excel boleh dikembangkan dengan meletakkan satu atau lebih fungsi di dalam fungsi lain dalam formula. Kesan fungsi bersarang adalah membenarkan berbilang pengiraan berlaku dalam satu sel lembaran kerja.
Untuk melakukan ini, fungsi bersarang bertindak sebagai salah satu argumen untuk fungsi utama atau paling luar. Contohnya, dalam formula berikut, fungsi SUM bersarang di dalam fungsi ROUND.
=BULAT(JUMLAH (D1: D6), 2)
Apabila menilai fungsi bersarang, Excel melaksanakan fungsi terdalam atau paling dalam dahulu dan kemudian berfungsi dengan cara ke luar. Akibatnya, formula di atas sekarang akan:
- Cari jumlah nilai dalam sel D1 hingga D6.
- Bundarkan hasil ini kepada dua tempat perpuluhan.
Sejak Excel 2007, sehingga 64 tahap fungsi bersarang telah dibenarkan. Dalam versi sebelumnya, tujuh tahap fungsi bersarang dibenarkan.
Lembaran Kerja lwn. Fungsi Tersuai
Terdapat dua kelas fungsi dalam Excel dan Helaian Google:
- Fungsi Lembaran Kerja
- Fungsi Tersuai atau Ditetapkan Pengguna
Fungsi lembaran kerja ialah fungsi terbina dalam program, seperti fungsi SUM dan ROUND yang dibincangkan di atas. Fungsi tersuai, sebaliknya, ialah fungsi yang ditulis, atau ditakrifkan, oleh pengguna.
Dalam Excel, fungsi tersuai ditulis dalam bahasa pengaturcaraan terbina dalam: Visual Basic for Applications atau singkatannya VBA. Fungsi dibuat menggunakan editor Visual Basic, yang dipasang dengan Excel.
Fungsi tersuai Helaian Google ditulis dalam Skrip Aplikasi, satu bentuk JavaScript dan dicipta menggunakan editor skrip yang terletak di bawah Toolsmenu.
Fungsi tersuai biasanya, tetapi tidak selalu, menerima beberapa bentuk input data dan mengembalikan hasil dalam sel tempat ia berada.
Di bawah ialah contoh fungsi yang ditentukan pengguna yang mengira diskaun pembeli yang ditulis dalam kod VBA. Fungsi asal yang ditentukan pengguna, atau UDFs, diterbitkan di tapak web Microsoft:
Diskaun Fungsi(kuantiti, harga)
Jika kuantiti >=100 Maka
Diskaun=kuantitiharga0.1
Lain
Diskaun=0
Tamatkan Jika
Diskaun=Permohonan. Pusingan(Diskaun, 2)Fungsi Tamat
Limitation
Dalam Excel, fungsi yang ditentukan pengguna hanya boleh mengembalikan nilai ke sel di mana ia berada. Mereka tidak boleh melaksanakan perintah yang mengubah persekitaran pengendalian Excel, seperti mengubah suai kandungan atau pemformatan sel.
Pangkalan pengetahuan Microsoft menyenaraikan had berikut untuk fungsi yang ditentukan pengguna:
- Memasukkan, memadam atau memformat sel dalam lembaran kerja.
- Menukar nilai data dalam sel lain.
- Mengalih, menamakan semula, memadam atau menambah helaian pada buku kerja.
- Menukar sebarang pilihan persekitaran, seperti mod pengiraan atau paparan skrin.
- Menetapkan sifat atau melaksanakan kebanyakan kaedah.
Fungsi Ditentukan Pengguna lwn. Makro dalam Excel
Walaupun Helaian Google tidak menyokongnya pada masa ini, dalam Excel, makro ialah satu siri langkah yang direkodkan yang mengautomasikan tugasan lembaran kerja yang berulang. Contoh tugasan yang boleh diautomasikan termasuk memformat data atau operasi salin dan tampal.
Walaupun kedua-duanya menggunakan bahasa pengaturcaraan VBA Microsoft, ia berbeza dalam dua aspek:
- UDF melakukan pengiraan, manakala makro menjalankan tindakan. Seperti yang dinyatakan di atas, UDF tidak boleh melakukan operasi yang mempengaruhi persekitaran program, manakala makro boleh.
-
Dalam tetingkap editor Visual Basic, kedua-duanya boleh dibezakan kerana:
UDF bermula dengan Fungsi penyataan dan berakhir dengan Fungsi Tamat.
- Makro bermula dengan penyataan Sub dan berakhir dengan End Sub.
